De ontwikkeling van smeedtechnieken is van cruciaal belang geweest in de wereldhistorie.
Hierdoor kwam de akkerbouw tot ontwikkeling en konden wereldrijken ontstaan door het maken van zwaarden en pantservoertuigen.
De werkplaats van de smid heet een smederij en kwam hier bijna in elke buurtschap voor. De smid maakte vooral bruikbare hulpstukken voor het dagelijks gebruik.
Het smeden is een oeroude werkmethode, waarin een stuk metaal wordt verhit en in de juiste vorm wordt gebracht. Een stuk metaal werd in het smidsvuur verhit tot het gloeiend heet werd. De hoge temperatuur in het smidsvuur werd verkregen door gebruik te maken van een blaasbalg die extra zuurstof toevoegde aan de brandende kolen. Als het ijzer gloeiend is, valt het te bewerken en kan het in de juiste vorm gebracht worden. Met een smidshamer word het ijzer op het aambeeld bewerkt.
Op deze manier werden verschillende voorwerpen gesmeed zoals:
ploegen en andere landbouwwerktuigen
gereedschappen voor het boerenbedrijf
hoefijzers voor de paarden
gehengen en sluitwerk voor staldeuren
hekwerken en ornamenten
beslag voor houten wagenwielen
sierraden en kunstwerken, enzovoort
Voor het aandrijven van een boormachine, slijpmachine of andere hulpmiddelen werd een lange as langs de zolder gemaakt met grote en kleine poelies waarover een riem liep en de machine in werking zette. De as werd via een riem aangedreven door een benzine- of elektromotor.
Het machinaal smeden op industriële schaal heeft tegenwoordig zijn intrede gedaan en hierdoor komt de dorpssmid bijna niet meer voor.