Kruidenier
De huidige supermarkt is niet vergelijkbaar met de kruidenier van vroeger. Tegenwoordig vul je zelf je boodschappenwagen en vrijwel alle benodigdheden zijn in een en dezelfde winkel te koop. Bij de kassa worden de producten gescand en wordt door de klant betaald.
Bij de vroegere kruidenier ging dat wel even anders. Alleen het hoognodige werd gekocht. De klant noteerde vooraf wat nodig was en ging met een winkelboekje of boodschappenbriefje in de boodschappentas of zoals men toen zei, de karbies, naar de kruidenier en wachtte tot hij of zij aan de beurt was om geholpen te worden. Vaak stond de winkel vol klanten en werden tijdens het wachten de laatste nieuwtjes uitgewisseld. De kruidenier maakte persoonlijk de bestelling klaar, waarbij veel producten afgewogen moesten worden.
Vrijwel alles werd los verkocht zoals suiker, zout, bonen, erwten, koffie, thee, koekjes enzovoort.
In ieder huishouden was een koffiemolen waarin de koffiebonen werden gemalen.
Ook kon je de bonen in de winkel laten malen in koffiemolens zoals rechts naast de toonbank staan opgesteld.
Wanneer de bestelling klaar was, werden de prijzen handmatig opgeteld en werd er afgerekend. Vaak deden kinderen de boodschappen en werd er eens per week betaald. Het kwam regelmatig voor dat de kinderen de geur van het pas gebakken brood in de karbies niet konden weerstaan en er onderweg naar huis al een flink stuk van opaten.
In ons winkeltje krijgt u een indruk van een kruidenierswinkel uit die tijd. De losse producten zaten in houten bakken of in grote blikken dozen, waaruit geschept werd en vervolgens werd het product op de weegschaal afgewogen.
Snoepgoed werd bewaard in glazen stopflessen en koekjes zaten in blikken trommels met een doorzichtige bovenkant, zodat de inhoud zichtbaar was.
Verder ziet u verschillende schoonmaakartikelen en wasmiddelen van oude merken zoals Vim, Persil en Castella. Ook schoensmeer, schoenveters, naaigaren, wol om sokken te stoppen (sajet), elastiek, borstels, bezems e.d. behoorden tot het assortiment.
Links naast de toonbank staat een apparaat dat eigenlijk niet in een kruidenierswinkel thuis hoort. Het is een koffiesorteermachine afkomstig uit een koffiebranderij uit Winterswijk. Hiermee werden ongebrande koffiebonen geselecteerd op kwaliteit en vervolgens werd de koffie gebrand.
Wat opvalt is het ontbreken van producten die je nu wel in de supermarkt tegenkomt zoals frisdrank, zoutjes, nootjes, chips en andere snacks. Als je in die tijd dorst had, dronk je water, karnemelk of melk. Fruit had men uit eigen boomgaard evenals walnoten en hazelnoten. Ook groente kocht men niet bij de kruidenier, maar werd zelf geteeld of gekocht bij een groenteboer.